ZAPRASZAM DO WPISYWANIA SIE DO KSIEGI GOSCI ! (wreszcie dzialajacej:)

3 pazdziernika 2012

Jestem Burak. Przez ostatnie trzy i pół roku mieszkałem w klatce w schronisku.
Teraz mam już swój dom. Mimo siwej mordy bardzo chętnie wyciągam swoją panią na spacery (a najchętniej na nocne poszukiwania jeża w liściach:)
żaden deszcz ani zmęczenie po pracy nie są wystarczającymi wymówkami!
Jestem głuchy, więc żebym nie wpadł pod samochód mam na szczęście swój ogrodzony teren, na którym mogę wyżyć się do woli!





wrzesien 2012

RAZ  PONIEWIERKA,  RAZ  LUKSUS

Trzeba najpierw cały rok tak poniewierać się w gnoju i krwi:

fetotomia cielecia



żeby w końcu zasłużyć na odrobinę luksusu :)

Café Puszkin, Moskwa:



żeby być obsługiwanym jak przez kelnera który obsługiwał angielskiego króla:



żeby kupić sobie półbuty w GUM-ie w Moskwie:



żeby pomodlić się w Ławrze Peczerskiej w Kijowie:



i żeby napić się samogonu z niedźwiedziem:





 20  sierpnia 2012

PIERWSZY  KROK  ZA  PRÓG 

Ktoś mógłby pomyśleć, że mieszkanie na wsi to nieustanny kontakt z przyrodą, hasanie po łąkach i buszowanie w lasach?
O nie, niestety częściej jest podobnie jak w mieście: dom-samochód-praca-market-dom.
(we Francji na wsi już lata temu wyznikały wsiowe sklepiki i kawiarenki, teraz pod domem wsiada się w samochód i jedzie dalej, pieszego prawie nie uświadczysz)

Czasem wzrok pobiegnie jednak dalej, patrząc przez okno na pagórki pokryte pastwiskami pojawi się myśl: a gdyby tam pójść?
Dlatego parę dni temu przyszła pocztą para nowiutkich butów do biegania, a dziś rano nadszedł czas ich wypróbowania.
Rano, gdy nad polami unosiła się jeszcze rześka mgła, ubrałam buty, zamknęłam dom i zeszłam schodami z tarasu. Nie, nie żeby podlać kwiaty przy wjeździe,
ale otworzyłam furtkę i postawiłam pierwsze kroki na ulicy.
A potem następne i następne, za domem sąsiadów w prawo i przez pastwiska koło lasu...
Cudowne godzinne wietrzenie głowy z problemów, zanim reszta dnia zwali się na mnie